Co to depresja

Uważa się, że jeśli objawy takie jak apatia, brak energii czy napięcie trwają ponad tygodnie, oznaczają depresję. Dowiedz się, czym tak naprawdę jest ta choroba i jakie są jej typowe objawy. Co to jest depresja, jakie są jej najczęstsze objawy, jak można ją zdiagnozować? Odpowiednie rozpoznanie depresji to pierwszy krok do skutecznego leczenia depresji, nieleczona depresja to niestety choroba śmiertelna. Poznajmy zatem czym jest depresja.

Depresję na poziomie molekularnym wywołują zaburzenia funkcjonowania przekaźników synaptycznych, głównie serotoniny i noradrenaliny.

Czym bliższe pokrewieństwo tym większa szansa na ujawnienie się choroby. Depresja częściej występuje u osób predysponowanych, tzn. Z danych Światowej Organizacji Zdrowia wynika, że depresja stanowi obecnie czwarty najpoważniejszy problem zdrowotny na świecie. Choroba ta dotyka aż procent całej populacji. Mimo tego, że występuje bardzo często, wciąż jest stygmatyzowana, a osoby na nią cierpiące wstydzą się szukać pomocy.

W Polsce depresję stanowi obszar Żuław Wiślanych położony do m p. Najniższy punkt na lądzie na kuli ziemskiej stanowi depresja Morza Martwego (3do 4m p.p.m.) w Izraelu i Jordanii. Na mapach z hipsometrią barwną obszar depresji oznacza się zwykle kolorem ciemnozielonym.

Wówczas mówimy o depresji przewlekłej. Z badań kontrolnych dowiadujemy się, że co trzeci pacjent po roku wciąż cierpiał na depresję, a procent – po upływie dwóch lat. Po pięciu latach leczenia wciąż z depresją zmaga się procent chorych. Objawy depresji można podzielić na kilka grup – obniżenie nastroju, lęk, obniżenie tempa działania i myślenia, a w niektórych przypadkach także objawy somatyczne. Przyczyny depresji nie są do końca wyjąsnione.

Częściowo podatność na depresję może też być dziedziczona, co sprawia, że u osób, których rodzice chorowali na depresję, ryzyko wystąpienia depresji jest wyższe, niż u tych, których rodzice nie chorowali. U poszczególnych osób depresja uwarunkowana jest pewną kombinacją różnych spośród wymienionych czynników. Pacjenci cierpiący z powodu depresji z pozoru niczym nie różnią się od zdrowych osób, jednak na co dzień borykają się z poważną, trudną do wyleczenia chorobą.

To jest bardzo skomplikowane zaburzenie, które bardzo regularnie bywa tragiczne w skutkach. Ta emocjonalna dolegliwość zbira śmiertelne żniwo, gdyż osoby które na nią chorują regularnie popełniają samobójstwa. Uczucie smutku nie mija i nasila się z biegiem czasu, co skutkuje pojawieniem się szeregu innych objawów, łudząco podobnych do symptomów chorób niezwiązanych z układem. Niezwykle ważne w depresji są czynniki genetyczne. Co prawda nie są odpowiedzialne za jej rozwój, ale predysponują do łatwiejszego popadania w nią.

Choć objawy depresji są wciąż te same, to obraz osoby cierpiącej z jej powodu uległ zmianie. Chory na depresję jeszcze niedawno kojarzył się z chudą, przygarbioną, apatyczną osobą, która nic nie robi. Dziś pojawiła się nowa depresja – charakterystyczna dla osób aktywnych zawodowo, które nie korzystają ze zwolnień, bo boją się utraty pracy.

U osób z tym rodzajem depresji istnieje duże ryzyko samobójstwa.

Pojawia się również utrata zainteresowań i brak chęci do życia. Osoba chora jest ponura i pesymistyczna, spodziewa się wszystkiego co najgorsze. Wszyscy jesteśmy podatni na depresję – niezależnie od płci, wieku, statusu społecznego czy rasy. Ryzyko zachorowania wynosi jeden do siedmiu.

Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) depresja to zaburzenie charakteryzujące się różnymi objawami, które występują przez okres co najmniej tygodni w postaci: zmian nastroju (polegających na pogrążeniu się w smutku, przygnębieniu, wygaszeniu zainteresowań), utraty zdolności do odczuwania przyjemności oraz zaburzenia psychoruchowego. Według klasyfikacji ICD-1 aby móc zdiagnozować u pacjenta depresję, muszą przez co najmniej dwa tygodnie utrzymywać się minimum dwa podstawowe i dwa dodatkowe jej objawy. Na depresję cierpi nawet co dziesiąty człowiek na świecie, przez co została ona uznana chorobą cywilizacyjną.

Skala depresji Becka – test. Test BECKA – jest to skala samooceny i służy do przesiewowego rozpoznawania u siebie objawów depresji. Jednakże jest to tylko narzędzie pomocnicze, nie zastępuje ono badania lekarskiego – depresja może zostać zdiagnozowana jedynie przez lekarza. Osoby cierpiące na tę chorobą mają lżejsze objawy depresyjne, jednak stale odczuwają silny lęk.

Stan ten nasila się głównie z samego rana oraz przed pójściem spać. Czy wiesz, że objawy depresji dotykają milionów osób na całym świecie? Rzeczywiście, depresja to jedna z najczęściej stawianych obecnie diagnoz w ośrodkach zdrowia. Większość z nas na którymś etapie swojego życia odczuwa smutek czy lęk, jednak niekoniecznie muszą to być objawy depresji.

Dlaczego tak wiele osób popada w depresję?