Aparat ortodontyczny stały złożony jest z kilku podstawowych elementów. Najistotniejszą częścią aparatu są zamki. Zamki są przyklejone do zębów za pomocą specjalnego kleju ortodontycznego i spozycjonowane idealnie w centralnych osiach zęba. W celu utrzymania aparatu ortodontycznego na ostatnich zębach w łuku zębowym są używane pierścienie ortodontyczne lub rurki ortodontyczne – w przypadku aparatu ortodontycznego bez pierścieni. W przypadku aparatu ruchomego budowa jest zależna od rodzaju zastosowanego aparatu i od leczonej wady zgryzu.
Uszy, do których można zamontować pasek do noszenia aparatu.
Przycisk uruchamiający mechanizm spustowy – w różnych aparatach występuje on w różnych miejscach, ale zwykle znajduje się w górnej, prawej części aparatu. Pokrętło podstawowych nastawów aparatu. Wyświetlacz parametrów pracy aparatu (w wielu aparatach go nie ma). Budowa stałego aparatu ortodontycznego. Konieczność noszenia aparatu na zęby nie kojarzy się dzisiaj ze wstydliwym problemem.
Wręcz przeciwnie, to oznaka dbałości o swoje zdrowie i wygląd. Same aparaty na zęby są dzisiaj dostępne w tak wielu wersjach i mają na tyle ciekawy design, że osoby. Dokładna budowa indywidualnie dobranego dla potrzeb pacjenta aparatu jest ustalana na etapie opracowywania planu leczenia.
Jak wspominała Pani doktor, zamki są najważniejszym elementem każdego aparatu.
Aparaty ortodontyczne można dostosować do rodzaju wady, wieku, a także samodzielnego wyboru modelu przez pacjenta. Dzięki temu nie tylko uda się osiągnąć zdrowe zęby, ale również poczuć komfort podczas mówienia i jedzenia. Wady zgryzu nie są czymś wyjątkowym - borykają się z nimi zarówno dzieci, jak i dorośli. Nic więc dziwnego, że tak często można spotkać na ulicy osobę, która nosi aparat ortodontyczny.
Organizacja Zdrowia (WHO) szacuje, że takich aparatów noszą dorośli. Kolor zamków dobiera się do naturalnego koloru. Leczenie ortodontyczne nie boli, chociaż przez pierwsze dni po założeniu aparatu można odczuwać nieznaczny dyskomfort. Co wolno, a czego nie po założeniu aparatu ortodontycznego. Po założeniu aparatu zęby mogą być bardziej wrażliwe, co bywa szczególnie odczuwane podczas jedzenia.
Istnieją aparaty ruchome oraz stałe. Stosuje się je odpowiednio do wady pacjenta. To najważniejszy element każdego aparatu ortodontycznego. Mogą być wykonane z różnych materiałów, najczęściej stali chirurgicznej, ale również tworzyw kompozytowych lub ceramiki. Przyklejane są do zębów przy pomocy kleju ortodontycznego.
Bez względu na materiał, z którego zostały. Zalecenia ortodonty do aparatu ruchomego. Jeśli lekarz stomatolog specjalizujący się w ortodoncji uznaje, że dziecko powinno nosić aparat ruchomy na zęby, warto w sposób restrykcyjny trzymać się jego zaleceń. Mały pacjent powinien nosić aparat ortodontyczny na noc, jak i po kilka godzin w ciągu dnia.
Aparat samoligaturujący Damon różni się od klasycznego aparatu ortodontycznego budową zamka.
Zamki Damon są bezligaturowe, czyli nie muszą być „dowiązywane” do łuku aparatu za pomocą gumeczek. Drut napinający utrzymywany jest w zamku za pomocą specjalnego zatrzasku (klapki) wbudowanego w zamek. Dla wielu osób, które nie przepadają za wizytą u dentysty, ważne jest zapewne również to, ile trwa zakładanie aparatu stałego.
G1PT-) W tej kwestii wszystko tak naprawdę zależy od tego, jaki dokładnie rodzaj aparatu zakładamy i czy robimy to na jeden, czy na oba łuki zębowe. Niniejszy rodzaj aparatu korzystny jest do leczenia wad zgryzu w wymiarze przednio-tylnym, poprzecznym, jak również zaburzeń z grupy zgryzów głębokich oraz otwartych w czasie uzębienia mlecznego i mieszanego. Pierwowzorem aparatu fotograficznego była camera obscura. Klasyczny aparat fotograficzny jest urządzeniem przystosowanym do naświetlania materiału światłoczułego, umieszczanego we wnętrzu aparatu w postaci zwiniętej błony, wymiennej kasety z błonami ciętymi lub też kliszy szklanej.
Stały aparat ortodontyczny przymocowany jest do powierzchni zęba przez cały czas trwania leczenia ortodontycznego. Ten rodzaj aparatu przeznaczony jest głównie dla młodzieży i osób dorosłych (posiadających stałe zęby). Przed założeniem aparatu przeprowadzany jest zabieg czyszczenia zębów przez higienistkę stomatologiczną. Przez przymocowaniem zamków należy wyleczyć zęby. Elementy stałych aparatów ortodontycznych są bardzo często zmieniane.
Jedynym stałym elementem jest zamek aparatu stałego, który jest montowany na zębach na cały okres trwania leczenia ortodontycznego. Ligatura ortodontyczna (elastyczna), która utrzymuje w zamkach drut (łuk) jest wymieniana przy każdej wizycie kontrolnej u ortodonty. Zasada działania i budowa aparatów ortodontycznych. Jest wykonywany na miarę, którą ściąga się poprzez wykonanie odcisku szczęki. Standardowy aparat ortodontyczny typu stałego składa się z metalowych pierścieni, nakładanych na zęby trzonowe, oraz zamków, czyli metalowych elementów, mocowanych do szkliwa specjalnym klejem.
Ligaturom aparatu ortodontycznego zdarza się ulegać przebarwieniom. Jest to szczególnie ważne, kiedy dopiero założyliśmy aparat. Ryzyko podrażnień jest wtedy największe.
Decydując się na założenie aparatu ortodontycznego stałego (ruchomego), musimy być świadomi tego jak ważna jest higiena jamy ustnej. Aparat stały składa się ze specjalnych zaczepów zwanych zamkami, które przykleja się do zębów. Zamki mogą być metalowe lub przezroczyste. Znacznie popularniejsze zamki metalowe są tańsze, precyzyjniejsze, ale niestety widoczne.
Zamki w aparatach Incognito są indywidualnie projektowane i dostosowywane do każdego zęba Pacjenta, a następnie odlewane ze stopu złota i irydu. Proces produkcji, wykorzystane materiały oraz estetyka wpływają na koszt aparatu. Cena aparatu Incognito jest jedną z najwyższych pośród dostępnych systemów ortodontycznych. Wykonanie i założenie aparatu to niestety niecały koszt korekty zgryzu.
Do ceny aparatu ortodontycznego należy doliczyć koszt przygotowania planu leczenia, diagnostyki, wizyt kontrolnych czy wykonania nowych łuków (clear aliner).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.